W Polsce wyróżniamy następujące rodzaje adopcji
Pełna – to rodzaj adopcji, dzięki której adoptowane dziecko otrzymuje całkowicie nową tożsamość oraz nowy akt urodzenia z nowym imieniem i nazwiskiem. Przyjmuje nazwisko rodziców i całkowicie traci więź z biologicznymi rodzicami. Jednym słowem w takiej adopcji, dziecko dysponuje takimi samymi prawami, co naturalne dziecko rodziców, łącznie z prawem dziedziczenia. Ten rodzaj adopcji jest tajny.
Niepełna – ta adopcja jest w naszym kraju bardzo rzadko przeprowadzana. Jest orzekana na żądanie przysposabiającego. W jej wyniku powstaje stosunek prawny pomiędzy rodzicami adopcyjnymi a dzieckiem, ale skutki rozciągają się także na zstępnych przysposobionego (jego potomstwo). W tym przypadku nie jest utajone nazwisko oraz pochodzenie rodzinne osoby przysposobionej. Jest ona bowiem członkiem rodziny biologicznej oraz dzieckiem rodziców adopcyjnych. Taki rodzaj adopcji można zerwać.
Całkowita – rodzaj adopcji, w której dziecko jest związane trwale i nierozerwalnie związane z nowymi rodzicami. Tak samo, jak w adopcji pełnej, dziecko całkowicie traci kontakt z rodzicami biologicznymi (tracą oni całkowicie prawa rodzicielskie), otrzymuje nowe imię i nazwisko, oraz akt urodzenia. Aby móc adoptować dziecko w ten właśnie sposób, musi mieć ono uregulowaną sytuację z rodzicami biologicznymi. Dziecko, aż do uzyskania pełnoletności nie może uzyskać informacji o swoich rodzicach biologicznych, ani poprzez ośrodek adopcyjny, ani poprzez sąd. Może to zrobić, jak tylko osiągnie pełnoletność, jednak rzadko się zdarza, że dzieci chcą wrócić do swojej biologicznej rodziny.
Adopcja ze wskazaniem – polega na oddaniu dziecka, które jest niechciane przez matkę konkretnym rodzicom. Można wyszukać, np. w internecie matkę, która jest w ciąży i nie chce dziecka. Wówczas nie musi usuwać ciąży, a dziecko będzie już w nowej rodzinie od czasu narodzin i nie będzie musiało przebywać w domu dziecka. Minusem jest jednak to, iż po porodzie w matce urodzi się instynkt macierzyński i nie będzie ona chciała oddać noworodka. Wtedy rodzice adopcyjni przeżywają wielkie rozczarowanie i smutek. Bywa też tak, że para, która pragnie mieć dziecko, płaci ogromne pieniądze kobiecie, która jest w ciąży, a potem ona nagle znika i kontakt się urywa. Trzeba więc uważać na oszustki. Ten rodzaj adopcji jest w Polsce dopuszczany, jednak wcześniej rodzice, którzy chcą przystąpić do tego rodzaju adopcji muszą przejść specjalne szkolenie, organizowane przez ośrodek adopcyjny i okazać zaświadczenie o jego ukończeniu w sądzie. Z takiej adopcji rocznie w naszym kraju korzysta około tysiąca rodzin.
Adopcja zagraniczna – ten rodzaj adopcji jest możliwy, wówczas gdy jest ona jedynym sposobem na to, aby zapewnić dziecku odpowiednie środowisko rodzinne. Adopcja, która jest postanowiona przed sądem, daje trwały skutek. Jest utrzymywana w tajemnicy przed osobami trzecimi. Dziecko używa nazwiska rodziców, którzy go adoptowali. W momencie ukończenia przez dziecko trzynastego roku życia musi ono wyrazić zgodę na ten rodzaj adopcji. Ostateczną decyzję o adopcji, podejmuje się wówczas, gdy cała procedura przebiegła zgodnie z przepisami Konwencji Haskiej. Rodziny z Polski, które chciałyby adoptować dziecko z innego kraju, powinny zwrócić się do ośrodka adopcyjnego na terenie swojego województwa. Wymagane dokumenty, które trzeba złożyć, należy przetłumaczyć przez tłumacza przysięgłego na język urzędowy państwa, z którego pochodzi dziecko.
Dodaj komentarz