Produkowany przez pęcherzyki Graffa. Jego poziom zmienia się w trakcie cyklu kobiety, kiedy to pęcherzyki dojrzewają i osiągają 17-18 mm średnicy (bezpośrednio przed owulacją poziom E2 spada).
Podczas monitorowania owulacji przez lekarza (szczególnie w cyklach stymulowanych gonadotropinami) połączenie badania estradiolu z USG umożliwia ocenę rozwoju pęcherzyka, a także pozwala określić najlepszy moment do podania leków zawierających gonadotropinę kosmówkową (hcg) w celu wywołania pęknięcia pęcherzyków lub pęcherzyka. Dzięki kontroli stężenia estradiolu, w trakcie przygotowania pacjentki do zabiegu IVF w cyklu stymulowanym gonadotropinami lekarz jest w stanie wychwycić sygnały, które świadczą o zagrożeniu zespołem hiperstymulacji jajników. Również dzięki badaniu stężenia E2 (razem FSH) Lekarz jest w stanie oszacować rezerwę jajników. To badanie hormonalne powinno być przeprowadzone między 3 a 5 d.c.
U kobiet, które monitorują owulację przy wspomaganiu zajścia w ciążę, badanie stężenia estradiolu wykonuje się też między 12. a 14. dniem cyklu.
Kiedy wykonać badanie estradiolu
Badanie poziomu estradiolu u kobiet jest wskazane w diagnostyce zaburzeń miesiączkowania, nowotworów jajnika, w diagnostyce niepłodności.
Badanie to wykonuje się w 3 kolejnych etapach cyklu. W celu:
- oceny rezerwy jajnikowej – poziom estradiolu oznacza się w trzecim dniu cyklu,
- oceny dojrzewania pęcherzyków – oznaczany na kilka dni przed spodziewaną owulacją,
- oceny czynności ciałka żółtego – jego poziom oznaczany jest po owulacji.
U mężczyzn wskazania do oznaczenia estradiolu to diagnostyka gimekomastii oraz nowotworów jądra.
Badanie estradiolu jest zalecane jako jedno z podstawowych badań wykonywanych przed zabiegiem in vitro.
Jak przygotować się do badania
W celu wykonania oznaczenia stężenia estradiolu zaleca się, aby pacjent zgłosił się na pobranie krwi na czczo. Oznaczenie estradiolu u kobiet powinno odbywać się w konkretnej fazie cyklu miesiączkowego.
Poziom estradiolu
u kobiet zmienia się odpowiednio w zależności od fazy cyklu:
- faza folikularna: 84–970 pg/ml (0,3–3,5 nmol/l),
- owulacja: 13–330 pg/ml (0,48–1,17 nmol/l),
- faza lutealna: 73–200 pg/ml (0,26–0,73 nmol/l),
- menopauza: 11,2-42 pg/ml (0,04–0,15 nmol/l),
u mężczyzn: 11,2–50,4 pg/ml (0,04–0,18 nmol/l).
Interpretacja wyniku
Podwyższony poziom estradiolu występuje:
- w ciąży,
- podczas stosowania estrogenów,
w przebiegu:
- nowotworów jajników, jąder, nadnerczy,
- chorób wątroby,
- ginekomastii u mężczyzn (powiększenie gruczołu piersiowego u mężczyzny),
- nadczynności tarczycy.
Obniżony poziom estradiolu występuje:
- niedoczynności jajników, jąder, przysadki mózgowej
- PCO,
- zespół Turnera (choroba dziedziczna -genetyczna, dotycząca tylko kobiet.
Polecamy również:
WAŻNE: Cykl owulacyjny przebiega w kilku fazach:
– Menstruacja – krwawienie miesięczne jest pierwszym etapem cyklu owulacyjnego i wyznacza jego początek. Jest ono wynikiem złuszczania się nabrzmiałej i rozrośniętej w ostatniej fazie cyklu (fazie lutealnej) błony śluzowej macicy.
– Faza pęcherzykowa (folikularna) trwa około 14 dni. W tym czasie intensywnie narasta dopiero co złuszczony w menstruacji nabłonek błony śluzowej macicy. Następuje także wzrost i dojrzewanie pęcherzyków. Ostatecznie dojrzewa tylko jeden z nich, który uwalnia komórkę jajową (oocyt). Reszta pobudzonych pęcherzyków przestaje się rozwijać.
– Faza owulacyjna (owulacja) trwa 24 godziny. To początek twoich dni płodnych. Dojrzały pęcherzyk pęka i uwalnia komórkę jajową. Komórka jajowa migruje do jajowodu i czeka na zapłodnienie. Jeśli jajeczko nie zostanie zapłodnione w ciągu kolejnych 12-24 godzin, obumiera.
– Faza lutealna (zwana również fazą ciałka żółtego) trwa 14 dni. Jest to czas pomiędzy uwolnieniem się komórki jajowej a rozpoczęciem kolejnej miesiączki. W tym czasie, pod wpływem hormonu luteinizującego, pozostałości pęcherzyka przekształcają się w ciałko żółte. Jest ono odpowiedzialne za produkcję progesteronu przygotowującego śluzówkę macicy do zagnieżdżenia się komórki jajowej. Stąd też progesteron zwany jest hormonem ciałka żółtego. Jeśli komórka jajowa nie zostanie zapłodniona, ciałko żółte powoli zanika i obniża się poziom produkowanych przez nie hormonów. Spadek stężenia progesteronu, ok. 28 dnia cyklu, powoduje złuszczanie się niepotrzebnej już błony śluzowej, czyli menstruację.
Badanie hormonów płciowych to badanie krwi, które pozwala sprawdzić stężenie poszczególnych hormonów. Diagnostyka wymaga takiego badania, gdyż oznaczanie poziomu hormonów płciowych pozwala na określenie, czy to nie zaburzenia hormonalne wywołują problemy z zajściem w ciążę. Badanie hormonalne jest także wykonywane u kobiet z zaburzeniami miesiączkowania.
Badanie poziomu hormonów pozwala na wykrycie zaburzeń, takich jak:
- niewydolność przysadki,
- obniżona rezerwa jajnikowa,
- zespół PCO.
Kiedy wykonać badania hormonów płciowych?
W zależności od dnia cyklu miesiączkowego, poziom hormonów u kobiet jest różny. W związku z tym badania należy wykonać w każdej fazie cyklu. Tak wykonane oznaczenia dają pełny obraz zmian hormonalnym w cyklu miesiączkowym.
Pierwsze badania, czyli te w fazie folikularnej, najlepiej wykonać między 3. a 5. dniem cyklu, a kolejne, które wypadają w trakcie owulacji, między 12-14 dnia cyklu (przy 28-dniowym cyklu) lub na 12-14 dni przed spodziewaną miesiączką (w pozostałych przypadkach). Oznaczenia w fazie lutealnej przeprowadza się zazwyczaj ok. 21 dnia cyklu.
Należy pamiętać, iż:
1) zakres normy różni się w zależności od laboratorium!
2) przed pobraniem krwi, należy powiadomić lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, ponieważ mogą mieć wpływ na wyniki badań.
