Hirsutyzm to wstydliwy problem kobiet. Nadmierne owłosienie występujące na twarzy i ciele może być objawem chorobowym (nie musi!). Jakie są przyczyny hirsutyzmu? Czy da się trwale pozbyć nadmiernego owłosienia?
Hirsutyzm – przyczyny
Należy podkreślić, że hirsutyzm sam w sobie nie jest chorobą. Może być jej objawem, jednak nie zawsze wskazuje chorobę. U większości kobiet z nadmiernym owłosieniem jest to objaw chorób, które charakteryzują się zwiększoną produkcją androgenów. Mogą wynikać z zaburzeń jajników, nadnerczy, a nawet tkanki tłuszczowej.
Jednak nie u wszystkich kobiet z podwyższonym stężeniem androgenów występuje hirsutyzm. Oprócz stężenia hormonów, drugim czynnikiem warunkującym jest wrażliwość mieszków włosowych konkretnej kobiety na podwyższone stężenie tych hormonów.
Dlatego też hirsutyzm czasem pojawia się u kobiet mających prawidłowe stężenie androgenów, a np. nie występuje u kobiet, u których stężenie jest nieprawidłowe.
Androgeny wpływają na wzrost mieszków włosowych i gruczołów łojowych. W ciele zdrowej osoby ich poziom zaczyna wzrastać w okresie dojrzewania – wtedy właśnie tworzą się włosy ostateczne czy też gruczoły łojowe w zależności od płci i miejsca na ciele.
Na powstawanie hirsutyzmu ma wpływ:
- PCOS – zespół policystycznych jajników
- choroby nadnerczy – wrodzony przerost nadnerczy, nowotwory
- nowotwory jajników
- Zespół Cushinga
- otyłość
- hiperandrogenizm
- insulinooporność
- wysoki poziom prolaktyny
- niski poziom estrogenów
- menopauza
- leki – Danazyl (endometrioza), minoksydyl, spironolakton (stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego), kortykosterydy (podawane w stanach zapalnych i alergiach), steroidy anaboliczne, środki antykoncepcyjne z androgennym progestagenem oraz leki przeciwpadaczkowe
Jakie są objawy hirsutyzmu?
Hirsutyzm objawia się nadmiernym owłosieniem w miejscach takich jak: twarz, piersi, okolice mostka, przedramiona, środkowe paliczki palców dłoni, podbrzusze, okolica lędźwiowo-krzyżowa, pośladki, nogi.
Aby określić stopień nasilenia hirsutyzmu należy skorzystać ze skali Ferrimana-Gallweya. Wyróżniona w niej 9 części ciała, w których najczęściej występuje nadmierne owłosienie. Każdą z części ocenia się w skali od 0 (brak owłosienia) do 4 (ewentualnie męski typ). Oceny sumuje się – liczba powyżej 8 punktów świadczy o patologii.
źródło: A. Mańkowska, HIGH ENERGY LASER THERAPY IN SELECTED DERMATOLOGICAL AND COSMETIC CASES, Poznań 2010.
Jak leczyć hirsutyzm?
Należy pamiętać, że pozbycie nadmiaru owłosienia nie jest proste – samo usunięcie włosów nie rozwiązuje problemu na stałe. Dlatego też, aby walczyć z hirsutyzmem w zaawansowanych przypadkach przede wszystkim należy stosować leczenie farmakologiczne. Taki typ terapii umożliwia leczenie przyczynowe tzn. eliminuje czynniki, które wywołują konkretne choroby.
Leczenie przyczynowe wspierają zabiegi kosmetyczne. Warto jednak pamiętać, że same zabiegi kosmetyczne nie usuwają problemu, a tylko na krótki czas eliminują problem. Dlatego też należy połączyć obniżanie poziomu androgenów z zabiegami kosmetycznymi.
Zabiegi, które usuwają owłosienie na krótko to: golenie, usuwanie włosów depilatorem, woskiem i kremami. Warto jednak pamiętać, że taki sposób golenia usztywnia włosy, a także może prowadzić do wrastania włosów pod skórę. Usuwanie włosów np. w okolicy twarzy może powodować podrażnienia, zapalenia skóry, pozapalne przebarwienia czy też bliznowacenie.
Trwałymi metodami usuwania włosów są natomiast elektroliza i termoliza. Warto jednak pamiętać, że tego typu zabiegi powodują powstawanie przebarwień, blizn, a także podczas wykonywania zabiegu są dosyć bolesne. Alternatywą do tych zabiegów jest również depilacja laserowa.
Polecamy także:
PCOS i PCO często są mylone. Jaka jest między nimi różnica?
Zespół policystycznych jajników – wiedza o PCOS w pigułce
Młode kobiety z PCOS. Czy choroba jajników przekreśla marzenie o ciąży?
Pola
2017-03-25 20:48Witam tak przeglądając ciągle te strony zastanawiam się czy dobrze robię od dwóch lat z moim partnerem staramy się o dziecko w sumie wspolzyjemy od 3 lat ale wcześniej nie zwracalam uwagi na to ze nie jestem W ciąży byłam już kiedyś u ginekologa po tym jak po kilku mięs starań nadal nic wysłał mnie na usg ten powiedział ze może to odpowiadać pcos Ale mam regularne miesiączki teraz też byłam prywatnie kazał mi zrobić badania z krwi i partner ma iść na badanie nasienia zastanawiam się nad tym po co ma iść mój partner skoro ja wiem ze to moja wina ponieważ nie mam owulacji czyli nie jajeczkuje więc nawet najlepsze plemniki mnie nie zaplodnia A dla partnera to krepujace myślę ze jak pójdę na te badania i będę miała wyniki To wtedy zobaczy ze to jest jednak coś ze mną