Jakie badania ułatwią wykrycie niepłodności, kiedy je zrobić oraz jak leczyć niepłodność, tłumaczy dr Bogna Sobkiewicz, ginekolog- położnik w Salve Medica w Łodzi. To, co ważne, to wczesne podjęcie odpowiednich działań. Wiek i czas nie sprzyjają ani zajściu w ciążę, ani leczeniu niepłodności.
Wiele par świadomie planuje rodzicielstwo i czeka na właściwy moment, by rozpocząć starania o dziecko. Na właściwy, czyli jaki? Kiedy para zacznie realizować się zawodowo, zacznie oszczędzać (bo nie ukrywajmy – posiadanie dziecka wiąże się z pewnymi wydatkami) i przygotuje mieszkanie na nadejście nowego członka rodziny, który wkrótce obdarzy rodziców najpiękniejszym uśmiechem na świecie. Scenariusz idealny, ale czy na pewno?
Nieplanowana niepłodność
Wszystko było poukładane, przyszedł czas na dziecko. Mija miesiąc, potem kolejny i jeszcze jeden… Zaczynasz dochodzić do wniosku, że może coś jest nie tak. Planujesz więc wizytę w klinice leczenia niepłodności. Robisz podstawowe badania: pełne badanie nasienia, poziom hormonów AMH, monitorowanie owulacji, HSG (sprawdzenie drożności jajowodów) i z niecierpliwością czekacie na wynik. Niestety diagnoza brzmi: niepłodność.
Niepłodność jest diagnozowana, kiedy para po roku regularnego (2-3 razy w tygodniu) współżycia bez stosowania antykoncepcji nie zachodzi w ciążę. Jednak gdy kobieta ma skończone 35 lat, diagnostykę należy rozpocząć już po 6 miesiącach bezowocnych starań.
Działaj szybko!
Nie poddawaj się. W sytuacji takiej jak twoja jest około 20% Polaków. Niestety, płodność na przestrzeni czasu ulega zmianom. Im jesteśmy starsi, tym mniejsza szansa na naturalne zajście w ciążę. Parametry nasienia słabną, spada także poziom rezerwy jajnikowej u kobiety. Ale przyczyn niepłodności jest wiele. Prócz wieku, należy brać pod uwagę ogólny stan zdrowia, przebyte infekcje i choroby, obciążenia genetyczne czy problemy immunologiczne. Jedynym rozwiązaniem jest rozszerzenie diagnostyki, by ustalić przyczynę niepłodności i podjąć leczenie.
Im wcześniej, tym więcej możliwości
Wczesne zdiagnozowanie przyczyny niepłodności daje szerokie spektrum możliwości. Oznacza to, że można zacząć od nieinwazyjnych metod, które zwiększą szanse na naturalne zajście w ciążę. Czasem wystarczy zmiana stylu życia i diety, by parametry nasienia uległy poprawie. W przypadku kobiet skuteczne może okazać się monitorowanie cyklu i wyznaczenie dnia owulacji.
Kiedy mniej inwazyjne metody leczenia zawodzą, można jeszcze wykorzystać metody wspomaganego rozrodu, a więc inseminację czy in vitro. Zastosowanie każdego z nich jest uzasadnione w określonych przypadkach.
Metody wspomaganego rozrodu
Metody wspomaganego rozrodu to ostatni etap leczenia niepłodności. Wskazaniem do przeprowadzenia inseminacji są: lekko obniżone parametry nasienia, niemożność współżycia, endometrioza (I i II stopnia), niepłodność idiopatyczna czy brak plemników w nasieniu (wówczas zaleca się inseminację nasieniem dawcy).
In vitro stosuje się, gdy: niedrożne są jajowody, występuje małą liczba lub ruchliwość plemników w nasieniu partnera, nie powiodły się stymulacje i próby inseminacji, zdiagnozowano niską rezerwę jajnikową (<1), ciężką endometriozę. Wskazaniem do in vitro jest również zaawansowany wiek kobiety (ponad 38 lat), kiedy rezerwa jajnikowa jest już znacznie obniżona.
In vitro jest metodą dającą największe szansę na zajście w ciążę. Można przeprowadzić procedurę klasyczną metodą (IVF), w której plemnik sam wnika do wnętrza komórki jajowej i zapładnia ją. W uzasadnionych przypadkach stosuje się inne techniki, takie jak na przykład ICSM polegające na bezpośrednim wstrzyknięciu pojedynczego wyselekcjonowanego plemnika do komórki jajowej, co zdecydowanie zwiększa szansę na jej zapłodnienie. W przypadku niskiej jakości nasienie stosujemy techniki selekcji plemników w polu magnetycznym (MACS), by wyeliminować te wadliwe o obniżonych parametrach i zmienionej morfologii.
Można również przeprowadzić procedury dodatkowe, które podnoszą skuteczność in vitro. Należą do nich nacięcie otoczki zarodka – AH, a także enzym zwiększający szansę na jego zagnieżdżenie się w jamie macicy – EmbryoGlue.
Podsumowując…
Para, która wcześnie rozpocznie diagnostykę płodności ma więcej możliwości leczenia i z uwagi na wiek, także większe szanse na zajście w ciążę w krótszym czasie. Wykonanie podstawowych badań, jeszcze na etapie kiedy nie planuje się dziecka, daje świadomość własnej płodności i pozwala odpowiednio wcześniej reagować na wszelkie ewentualne nieprawidłowości.
Lek. Bogna Sobkiewicz jest ginekologiem położnikiem w Salve Medica w Łodzi.
Dodaj komentarz