Z nadzieją patrzę w przyszłość – tam widzę moje dzieci. A jeśli nie?

Wciąż masz nadzieję, że zostaniesz mamą, choć ktoś szepnie złośliwie: nadzieja matką głupich. Nie słuchaj tego głosu. Jeśli nadzieja daje ci siłę, pcha do celu i znieczula ból porażki – tylko głupi by nie skorzystał. Myślisz jednak: a jeśli to nadzieja złudna? Tylko chwilowe i iluzoryczne podtrzymanie na duchu? I tak czasem może być. Jak rozpoznać która jest która – pisze Monika Szadkowska, coach płodności.

Nadzieja – to uczucie, które podtrzymuje na duchu w trudnych chwilach. Wyzwala zapasy energii, żeby się nie poddawać, nie dać złamać trudnościom. Po chwilach zwątpienia, kojący oddech nadziei przywraca do życia i pozwala dalej walczyć o marzenia.

Czy po wielu latach starań o dziecko można mieć jeszcze nadzieję

Nadzieja ma ogromne znaczenie w życiu każdego z nas, a tych, którzy czekają na dziecko – szczególnie.

„Nadzieja nadaje sens czekaniu, leczeniu, zmianie stylu życia. Daje poczucie bezpieczeństwa, pozwala przygotować się na dobre chwile, na oczekiwanie przez nas zakończenia trudności.”

Dzięki nadziei mamy siłę i odwagę spojrzeć w przyszłość i zobaczyć tam finał upragnionego, wyświetlanego w głowie filmu o szczęśliwym rodzicielstwie. Nadzieja pomaga działać na rzecz realizacji zamierzeń. Mimo upływu czasu, mimo niepowodzeń, mimo pojawiających się trudności. I tak może pomagać żyć przez całe lata.

Nadzieja – matka głupich?

Ale czy nie warto powiedzieć kiedyś: dość, stop? Czy nie warto przestać walczyć, przestać kierować się nadzieją, być może złudną nadzieją? Bo może jest tak, że nadzieja oszukuje? Że zamiast skierować naszą energię, plany życiowe, cele na coś innego niż tylko rodzicielstwo, powoduje, że nie doświadczamy niczego innego niż tylko ciągłego oczekiwania. Gdyby nie ona, może moglibyśmy coś jeszcze w życiu poczuć, przeżyć, zmienić?

Może nadzieja to rodzaj ucieczki w marzenia – myślisz sobie tak czasem? Zamknięcie się w sobie i czekanie na lepsze jutro? Ponieważ życie nie układa się po mojej myśli, to po prostu z nadzieją będę czekać na dobry dla mnie finał – często przyjmując bierność wobec otaczającego mnie świata. A co jeśli ten finał nie będzie taki, jak ty tego chcesz? W końcu życie to jak Święty Mikołaj, który z listy prezentów tylko jedną rzecz podrzuca pod choinkę – nie zawsze tę najbardziej wymarzoną. A ty czekasz, bo myślisz: jak nie w tym roku, to może w następnym. Ty myślisz swoje, a życie szykuje swoje – i nie zawsze wam po drodze.

I pewnie zapytasz w poirytowaniu:

To jak, czekać z nadzieją? Czy powiedzieć “stop” i przestać żyć oczekiwaniem?

A ja ci odpowiem: kiedyś pewnie przestać. Pewnie ta decyzja będzie poprzedzona przemyśleniami, rozmowami z mężem, wynikami badań, zmęczeniem sytuacją leczenia niepłodności, być może wiekiem. Będzie to wtedy świadoma decyzja, rozważenie za i przeciw. ALE… póki co – masz nadzieję na bycie mamą i to uczucie pomaga działać. Walcz!

Bez nadziei będzie beznadziejnie!

Jeśli czekasz z nadzieją na dziecko i jednocześnie robisz wiele, żeby zostać matką, zmieniasz się, pracujesz nad sobą, leczysz się, to twoja nadzieja nie jest złudna, tylko „aktywna”. Dajesz sobie szansę. A nadzieja pomaga czekać na efekty. To ten dobry rodzaj uczucia. Tylko pamiętaj, że chcesz dla siebie dobra w życiu. A to, co sama dla siebie zaplanowałaś, nie zawsze jest tym, co chce dać ci w prezencie życie. Dlatego warto mieć nadzieję, że będzie dobrze.

Pomyśl: „Będzie dobrze – choć nie wiem, jak to “dobrze” będzie wyglądało. Mam jednak nadzieję, że będę wtedy spełniona i szczęśliwa” – dodaje skrzydeł, prawda?

LEKTURA UZUPEŁNIAJĄCA – koniecznie przeczytaj: Nadzieja na nowe życie

Monika Szadkowska od ponad 11 lat pracuje jako terapeuta z kobietami w trudnych sytuacjach życiowych. Ukończyła Studium Pomocy Psychologicznej przy Instytucie Psychologii Zdrowia i od kilku lat jest cenionym doradcą przygotowującym pary do rodzicielstwa, coachem płodności. Autorka projektu „Chcę mieć dziecko” i aplikacji na telefon „Zwiększ Swoją Szansę na Ciążę”.