Wakacje – czas podróży tych bliższych, i tych dalszych. A co zrobić, gdy dziecko cierpi na chorobę lokomocyjną i już po kilkunastu przejechanych kilometrach odczuwa mdłości? Dobra wiadomość jest taka, że większość dzieci wyrasta z choroby lokomocyjnej. Do tego czasu nie trzeba rezygnować z wyjazdów, a po prostu dobrze się do nich przygotować. Oto, jak radzić sobie z chorobą lokomocyjną u dziecka.
Na chorobę lokomocyjną u dzieci i dorosłych istnieje kilka sposobów: od domowych naparów, przez leki z apteki, bransoletki na rękę, aż po przestrzeganie zasad podczas samej jazdy, które minimalizują wzmaganie objawów.
Czym się objawia choroba lokomocyjna?
Choroba lokomocyjna jest wynikiem zaburzeń błędnika, który otrzymuje sprzeczne sygnały. Ciało pozostaje w bezruchu, a odczuwalne jest poruszanie się. Gwałtowna jazda samochodem, ostre hamowanie i częste zmienianie pasa, woń benzyny tylko zmagają objawy choroby lokomocyjnej.
A te do przyjemnych nie należą:
- ból i zawroty głowy,
- złe samopoczucie,
- osłabienie,
- mdłości,
- wymioty,
- ból brzucha,
- w konsekwencji często odwodnienie.
Choroba lokomocyjna może dokuczać w różnych środkach transportu: samochodzie, autobusie, statku, samolocie. Rzadziej w pociągu. Zazwyczaj choroba lokomocyjna zdarza się u dzieci w wieku 2-12 lat.
>> Jakie kremy przeciwsłoneczne dla dzieci i niemowląt?<<
Ochrona przeciwsłoneczna dzieci jest bardzo istotna podczas wakacji
Leki na chorobę lokomocyjną
W aptece dostępnych jest wiele leków przeciw chorobie lokomocyjnej. Ważne, aby sprawdzić, od jakiego wieku dziecko może je przyjmować. Do najpopularniejszych należą:
- Aviomarin
- Lokomotiv
- Lokomarin
- Boiron Cocculine
- Imbir w tabletkach
- Avioopaski
Oprócz syropów, tabletek do połknięcia i tabletek do ssania, popularnością cieszą się także akupresurowe opaski, których działanie polega na uciskaniu punktu nad nadgarstkiem. Nacisk na odpowiednie miejsce na ręce ma niwelować uczucie nudności w niefarmakologiczny sposób.
Uwaga! Większość leków na chorobę lokomocyjną należy przyjąć na 20-30 minut przed podróżą. Sprawdź koniecznie na ulotce, aby podać je dziecku w odpowiednim czasie.
Domowe sposoby na chorobę lokomocyjną
Większość leków na chorobę lokomocyjną, bez konsultacji z lekarzem, można podawać tylko starszym dzieciom, od 5-6 roku. życia. W przypadku młodszych dzieci należy zasięgnąć opinii pediatry i ustalić, jakie środki będą bezpieczne. Lekarz może przepisać leki na receptę, zazwyczaj z substancją czynną prometazyną.
Domowe sposoby na chorobę lokomocyjną mają swoich zagorzałych zwolenników wśród rodziców. Do najpopularniejszych metod należą:
- Herbatki z imbiru – według wielu opracowań imbir działa łagodząco na nudności oraz ma działanie przeciwwymiotne. Napary z imbiru mogą także stosować kobiety w ciąży i karmiące piersią.
- Mięta – miętowe tabletki do ssania z miętą potrafią przynieść ulgę przy nudnościach
- Akupunktura – wspomniane wcześniej uciskanie punktu nad nadgarstkiem można uzyskać nie tylko dzięki opaskom z apteki, ale także stosując chwyt palcem. Należy uciskać skórę mniej więcej 7 cm nad nadgarstkiem. Inni polecany sposób to także uciskanie punktu na dłoni między palcem wskazującym a kciukiem, zarówno od strony zewnętrznej, jak i wewnętrznej.
- Chłodny okład na czoło
Sprawdź także: Największe błędy rodziców w upały! Jak dobrze chronić dziecko przed słońcem?
Jak zapobiegać chorobie lokomocyjnej?
Dobre przygotowanie do podróży z dzieckiem już zwiększa szansę na zminimalizowanie objawów choroby lokomocyjnej. Przed podróżą podaj maluchowi lekki posiłek. Nie mogą to być potrawy ciężkostrawne czy słodycze.
Na podróż zabierz do samochodu: wodę mineralną, lekką, niesłodką przekąskę, chusteczki higieniczne, chusteczki nawilżane, torebki w razie wystąpienia wymiotów.
Podaj dziecku lek na chorobę lokomocyjną lub zastosuj jedną z metod domowych opisanych wcześniej.
Najłatwiejsza powinna być podróż z niemowlakiem, który zwyczajowo przesypia większą część podróży (zdarzają się oczywiście dzieci, które wyjątkowo nie lubią jeździć autem). Jeśli masz obawy, że maluch może nie zasnąć, wyjedźcie na noc lub w czasie jego zwyczajowej drzemki.
Przygotowanie samochodu:
Auto powinno być przewietrzone i pozbawione wszelkich drażniących zapachów, np. odświeżaczy powietrza. Zwykle nasilają objawy i prowadzą do pogorszenia samopoczucia osoby z chorobą lokomocyjną.
Lepiej, aby dziecko siedziało przodem do kierunku jazdy. Jeśli jest taka możliwość, umieść fotelik z dzieckiem na przednim siedzeniu.
Podróżujący z nudnościami – czy to mały czy duży – jest zwykle drażliwy i wyczulony na wszelkie sygnały z otoczenia. Zadbaj, aby muzyka w aucie grała cicho lub w ogóle, a pozostali podróżujący nie zachowywali się głośno.
Dobrze jest także, jeśli to wykonalne, zatankować samochód jeszcze przed podróżą tak, aby oszczędzić dziecku wizyty na stacji benzynowej. Niektórzy cierpiący na chorobę lokomocyjną, są wyjątkowo drażliwi na zapach benzyny. Jeśli konieczne jest zatankowanie podczas podróży, zabierz malucha jak najdalej od dystrybutorów, wykorzystaj ten czas na spacer i przewietrzenie.
Jazda samochodem:
Dziecko z chorobą lokomocyjną – jeśli to możliwe – powinno siedzieć na przednim siedzeniu samochodu. Podczas jazdy nie dawaj mu telefonu, tabletu, ani książeczek. Czytanie i oglądanie wzmaga nudności.
Wzrok powinien być zatrzymany na jednym punkcie na horyzoncie. Przestrzeż dziecko, aby nie spoglądało na szybko zmieniający się krajobraz za bocznymi oknami auta.
Gdy maluchowi zaczyna się robić niedobrze, poproś o zamknięcie oczu i głębokie oddychanie. W razie potrzeby od razu się zatrzymajcie i pozwól dziecku przewietrzyć się i odpocząć.
Rada: Jeśli to możliwe, wybierajcie podróżowanie drogami krajowymi, a nie autostradami. Na tych ostatnich nie ma się gdzie zatrzymać w razie nagłego pogorszenia samopoczucia dziecka. Jazda autostradą wymusza też większą prędkość, częste zmiany pasa ruchu, co nie jest korzystne dla osób z chorobą lokomocyjną.
Kierowca samochodu powinien stosować łagodny styl jazdy – bez nagłego hamowania i przyśpieszania, energicznej zmiany pasów czy agresywnej jazdy.
Rady na koniec
- Podróż musi być dostosowana pod małego podróżnika, a jeśli cierpi na chorobę lokomocyjną, tym bardziej wyjazd musi być dostosowany do potrzeb malucha. Jeśli żadne sposoby nie działają, wypróbuj alternatywne sposoby podróżowania. Może pociąg nie będzie wywoływał niepożądanych objawów.
- Rób częste przerwy – podróż zajmie dwa razu dłużej, ale pozwoli ograniczyć ryzyko wymiotów.
- Jeśli dojdzie do wymiotów u dziecka, zachowaj zimną krew i odpowiednio zareaguj. Nie krzycz na dziecko, nie wzdychaj, nie narzekaj – nawet małe dziecko wyczuje twoje zniechęcenie i może wytworzyć się awersja do podróżowania. Wytłumacz dziecku, że nawet dorośli cierpią na taka przypadłość i to nic złego
POLECAMY TAKŻE:
Apteczka dla dziecka na wakacje – jakie leki zabrać na wyjazd? (lista do druku)
Dodaj komentarz