Inseminacja domaciczna jest jedną z metod wspomaganego rozrodu. Zabieg jest prosty, bezbolesny, ale przede wszystkim skuteczny – szansa na ciążę wynosi nawet 25% na cykl. W przypadku niepowodzenia można podjąć kolejne próby. O tym, jak wygląda inseminacja i kiedy się ją stosuje, rozmawiamy ze specjalistką leczenia niepłodności z kliniki Invicta, dr Joanną Gaweł.
Co to jest inseminacja?
Inseminacja jest to zabieg stosowany u par, które mają trudności z zajściem w ciążę. Polega on na umieszczeniu odpowiednio przygotowanego nasienia w jamie macicy. Takie postępowanie skraca dystans, który muszą pokonać plemniki w warunkach naturalnych. Materiał może pochodzić od partnera kobiety lub anonimowego dawcy. Zwykle jest to pierwszy krok w leczeniu niepłodności. Skuteczność inseminacji sięga nawet 25%. Najważniejsze czynniki wpływające na powodzenie zabiegu to: wiek kobiety, jakość nasienia oraz ilość pęcherzyków jajowych uzyskanych w danym cyklu.
Inseminacja jest zabiegiem bezinwazyjnym i bezbolesnym. Przeprowadza się go na fotelu ginekologicznym w pozycji leżącej. Lekarz zakłada wziernik i umieszcza w macicy cienką rurkę (o średnicy 1,5 mm), przez którą podaje 1 ml nasienia. Aby zwiększyć szansę na powodzenie zabiegu, kobieta powinna leżeć jeszcze przez 10–15 minut. Następnie może wrócić do domu.
Inseminacja to prosty zabieg – tłumaczy dr Joanna Gaweł. – Najpierw partner oddaje nasienie, które trafia do laboratorium. Tam wykonuje się z niego preparaty. Trwa to około 3 godziny. Następnie jest ono podawane do jamy macicy. Ważne jest, aby kobieta była odpowiednio przygotowana. To znaczy była w odpowiednim dniu cyklu.
Zaletą inseminacji jest to, że można ją wykonać wiele razy. Jednakże zwykle próby kończy się po 6 zabiegach. Brak ciąży oznacza, że trzeba rozważyć skorzystanie z innych metod leczenia niepłodności.
U kogo przeprowadzana jest inseminacja?
Wskazania do przeprowadzenia inseminacji domacicznej to:
- nieprawidłowości w budowie anatomicznej szyjki macicy,
- zaburzenia owulacji,
- brak śluzu szyjkowego,
- obecność przeciwciał przeciwplemnikowych,
- obniżone parametry nasienia,
- endometrioza (I i II stopień),
- brak plemników (wówczas korzysta się z nasienia dawcy),
- niemożność odbycia stosunku seksualnego.
Wskazaniem do przeprowadzenia inseminacji jest także niepłodność idiopatyczna.
Przygotowania do inseminacji
Przygotowanie do inseminacji obejmuje kilka kroków. Najpierw odbywa się badanie ginekologiczne, cytologia i badanie drożności jajowodów. Para jest kierowana także na testy laboratoryjne (AMH, badanie nasienia, testy wirusologiczne, posiew z pochwy). Następnie następuje monitoring cyklu. Niekiedy konieczne jest stosowanie leków stymulujących owulację.
W dniu owulacji para zgłasza się do kliniki leczenia niepłodności. Najpierw pacjent oddaje nasienie (ważne jest, aby miało to miejsce po 3–5 dniach absencji seksualnej). Następnie jest ono odpowiednio przygotowywane i podawane kobiecie.
Ważne jest, aby kobieta w momencie inseminacji miała wypełniony pęcherz moczowy – zaznacza dr Joanna Gaweł. – Powoduje to naturalne odgięcie macicy i ułatwia wprowadzenie cewnika, czyli cienkiej, plastikowej rurki ze strzykawką wypełnioną nasieniem.
Inseminacja, przygotowania i zalecenia po zabiegu były tematem naszej rozmowy ze specjalistką leczenia niepłodności z kliniki Invicta, dr Joanną Gaweł.
Dodaj komentarz