Zapłodnienie in vitro jest metodą polegającą na doprowadzeniu do połączenia się komórki jajowej i plemnika w warunkach laboratoryjnych, poza żeńskim układem rozrodczym.
Według nowej ustawy aby zakwalifikować się do tej metody trzeba co najmniej rok starać się o dziecko i mieć ten rok udokumentowany zaświadczeniami lekarskimi, natomiast jeśli para z powodu choroby nie ma szansy na naturalne zapłodnienie, może podjąć próbę zapłodnienia in vitro wcześniej.
Wskazaniami do podjęcia tej próby są:
1. Czynnik jajowodowy, dotyczący:
– kobiet, u których uszkodzenie jajowodów jest trwałe
– kobiet, które mają ograniczoną funkcję jajowodów, ale jest zachowana ich drożność
– kobiet po operacji mikrochirurgicznej, które nie zaszły w ciążę przez 2 lata od zabiegu
2. Niepłodność niewyjaśnionego pochodzenia, która trwa powyżej 3 lat, jeśli wiek kobiety wynosi powyżej 35 lat.
3. Czynnik męski, czyli obniżona jakość nasienia:
– w przypadku, kiedy liczba plemników ruchomych wynosi mniej niż milion
– w przypadku co najmniej dwuletniej niepłodności, kiedy liczba ruchomych plemników plasuje się pomiędzy 1-10 mln
– u mężczyzn z niepłodnością idiopatyczną (brak jednoznacznej przyczyny niepłodności), kiedy liczba ruchomych plemników wynosi więcej niż 10 mln.
4. Endometrioza – w przypadku I i II stopnia endometriozy wskazania do zapłodnienia metodą in vitro są takie jak w przypadku niepłodności niewyjaśnionego pochodzenia. Przy III i IV stopniu wskazania są takie jak przy czynniku jajowodowym.
5. Zaburzenia hormonalne – tutaj warunkiem do zapłodnienia metodą in vitro jest przeprowadzenie 12 cykli stymulowanych, które nie przyniosły oczekiwanego rezultatu.
6. Próba inseminacji domacicznej, polegająca na wstrzyknięciu nasienia do szyjki macicy, która nie została zakończona powodzeniem. U kobiet poniżej 35 r.ż. należy wykonać maksymalnie 6 prób, zaś w przypadku kobiet po 35 r.ż. maksymalnie 4 prób inseminacji domacicznej.
7. Choroby, występujące:
– u par płodnych, u których mężczyzna jest nosicielem wirusa HIV, a kobieta nie jest zarażona
– u par, które są nosicielami zmian genetycznych, powodujących ciężkie zmiany u przyszłego potomstwa
– u kobiet rozpoczynających leczenie przeciwnowotworowe, które może uszkodzić jajniki.
źródło: party.pl
Dodaj komentarz