Każda para decydująca się na in vitro chce mieć pewność leczenia niepłodności w najlepszy możliwy sposób. Z różnych przyczyn może chcieć dokonać zmiany kliniki. Każdy pacjent ma w tym zakresie wolny wybór i prawo do decydowania o sobie i swoich zarodkach. Zanim jednak przystąpimy do całej procedury, warto dowiedzieć się nieco więcej o jej przebiegu. W jakim momencie najlepiej zmienić klinikę? Jak przebiega transport zarodków i czy wiąże się z zagrożeniem dla zamrożonych embrionów?
Zmiana kliniki leczenia niepłodności
Przedłużające się starania o ciążę wywołują niepokój i frustrację u pary, która wyczekuje upragnionego potomstwa. Decydując się na rozpoczęcie leczenia, niepłodna para chce mieć pewność, że korzysta z najlepszej opieki medycznej. Wybór kliniki leczenia niepłodności często poprzedzony jest długimi poszukiwaniami i badaniem m.in. opinii pacjentów. Jednak nawet najlepszy wybór może się wydawać nietrafiony, gdy niepowodzenia in vitro powtarzają się.
W trosce o powodzenie leczenia para ma prawo zadecydować o zmianie kliniki. Przyczyny mogą być też czysto praktyczne, np. zmiana miejsca zamieszkania. Decydując się na taki krok, należy pamiętać o kilku kwestiach prawnych, a także wziąć pod uwagę pewne zagrożenie związane z transportem zamrożonych zarodków.
Ustawa o leczeniu niepłodności zabrania rozpoczynania kolejnej procedury in vitro w przypadku, gdy z poprzedniej pozostały zamrożone, niewykorzystane zarodki. Zabrania też w jakikolwiek sposób niszczyć te, które są zdolne do prawidłowego rozwoju. Jeśli więc zmieniamy klinikę, a mamy w niej zamrożone zarodki, konieczne jest przetransportowanie ich do nowego ośrodka.
Transport zarodków – jak przebiega?
Zgodnie z przepisami ustawy, ośrodek leczenia niepłodności ma obowiązek przetransportowania zarodków w sposób zapewniający bezpieczeństwo oraz zachowanie ich jakości. Wymaga to kooperacji obu klinik. Zarodki muszą być w taki sposób zapakowane, aby m.in. zapobiec ich zniszczeniu. Muszą być też monitorowane w trakcie przenoszenia.
W praktyce transport zarodków przebiega w następujący sposób:
- Wyjęcie zarodków z pojemnika z ciekłym azotem.
- Przełożenie ich do pojemnika transportowego z ciekłym azotem.
- Transport przeprowadzony przez specjalnie przeszkolonych kurierów.
- Wyjęcie zarodków z pojemnika transportowego w nowej klinice.
- Przełożenie ich do nowego pojemnika z ciekłym azotem.
Transport zarodków nie może być przeprowadzony samodzielnie – podlega nadzorowi klinik i musi się odbyć w odpowiednich warunkach. Aby kontener transportowy z ciekłym azotem zachował m.in. właściwą temperaturę, stosuje się specjalne chipy kontrolne.
Czy transport zarodków jest bezpieczny?
Embriolodzy, specjaliści leczenia niepłodności oraz pracownicy odpowiedzialni za transport dokładają wszelkich starań, aby transport zarodków z jednej kliniki do drugiej był bezpieczny. Jednak nie są w stanie wszystkiego przewidzieć.
Czynności wykonywane podczas przekazywania zarodków potencjalnie mogą mieć wpływ na ich żywotność, a co za tym idzie skuteczność leczenia niepłodności. Nawet minimalne wahnięcia temperatury podczas przenoszenia blastocyst pomiędzy pojemnikami z ciekłym azotem niosą ze sobą pewne ryzyko. Do tego dochodzi zmiana środowiska i sam transport, podczas którego mogą zdarzyć się różne sytuacje.
Warto też wspomnieć, iż kontener transportowy z ciekłym azotem zachowuje swoje parametry tylko przez określony czas. Najlepiej więc, aby droga była jak najkrótsza. Im większa odległość pomiędzy dotychczasową a nową kliniką, tym większe jest ryzyko, że po drodze wystąpi jakiś niekorzystny czynnik. Niestety, pewnych sytuacji nie jesteśmy w stanie przewidzieć. Nawet najlepszy i najbardziej odpowiedzialny kurier może mieć wypadek spowodowany błędem innego kierowcy. W przypadku transportu zarodków z kliniki zagranicznej istnieje ryzyko, że zostaną one z jakiegoś powodu zatrzymane na granicy. Wszystko to wydłuża czas przebywania embrionów w pojemniku transportowym, który z czasem traci swoje właściwości.
Należy również pamiętać, iż kliniki stosują własne protokoły zamrożenia i rozmrożenia zarodków. Przeprowadza się je podobnie we wszystkich ośrodkach – nie znaczy to jednak, iż nie mogą wystąpić pewne różnice.
Kiedy najlepiej dokonać zmiany kliniki?
Ze względu na bardzo wysokie wymagania narzucone zarówno przez ustawę, jak i wewnętrzne wytyczne klinik, transport zarodków jest przedsięwzięciem kosztowym. Warto więc wcześniej dowiedzieć się, jak cenowo kształtuje się taki proceder w konkretnej klinice. Każdy ośrodek leczenia niepłodności ma w tym względzie własne procedury – mogą nieco różnić się od siebie.
Optymalnym momentem na zmianę kliniki leczenia niepłodności jest czas pomiędzy procedurami in vitro – gdy wykorzystane zostały wszystkie zamrożone blastocysty. Wtedy w nowym ośrodku będzie można wykonać nową punkcję i rozpocząć hodowlę świeżych zarodków. Jeśli nie jest to możliwe, dokładnie upewnijmy się, jak przebiega transport zarodków w wytycznych dwóch klinik i dokładnie rozważmy stosunek korzyści do ewentualnego ryzyka.
Transport zarodków nie jest dla nich idealną sytuacją. Nawet jeśli całą procedurę koordynują najlepsze kliniki, zawsze trzeba się liczyć z pewnym zagrożeniem. Dlatego warto taką decyzję dobrze przemyśleć.
Źródło:
Ustawa z dnia 25 czerwca 2015 r. o leczeniu niepłodności (Dz. U. z 2015 r. poz. 1087) dostępna na: http://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20150001087
POLECAMY TAKŻE:
Procedura in vitro: Zobacz, co robią twoje zarodki, kiedy ty smacznie śpisz
Dodaj komentarz