To, w jaki sposób będzie leczona niepłodność, zależy indywidualnie od każdej pary. W niektórych przypadkach zalecane jest skorzystanie z komórki jajowej dawczyni, pozyskanie nasienia od dawcy lub adopcja zarodka. Jak wyglądają te procedury i jakie są wskazania? Na te i inne pytania dotyczące trudności z zajściem w ciążę odpowiada profesor Rafał Kurzawa, specjalista leczenia niepłodności z kliniki Vitrolive.
Niepłodność – adopcja zarodka. Jak wygląda?
Adopcja zarodka jest rozwiązaniem przede wszystkim dla tych osób, u których niepłodność ma swoje przyczyny zarówno po stronie żeńskiej, jak i męskiej. Najczęściej jest ona poprzedzona próbami uzyskania ciąży z wykorzystaniem własnych komórek rozrodczych. Dla wielu par jest to jedyna szansa na posiadanie dziecka.
Skorzystanie z tej metody jest możliwe dzięki parom, które wcześniej zostały poddane procedurze zapłodnienia pozaustrojowego i zdecydowały się przekazać swoje niewykorzystane zarodki do adopcji. Jest to całkowicie anonimowe. Biorcami mogą zostać osoby, u których występują wskazania:
- niemożność uzyskania własnych komórek rozrodczych,
- brak odpowiedzi na stymulację hormonalną,
- przedwczesne wygaśnięcie funkcji jajników,
- wielokrotne niepowodzenia in vitro z własnymi komórkami rozrodczymi,
- zaburzenia genetyczne.
Przygotowanie do transferu zarodka z adopcji jest takie samo, jak w przypadku transferu zarodków mrożonych. Procedura ta jest poprzedzona badaniami pacjentki oraz przygotowaniem endometrium. Wcześniej oczywiście muszą być udokumentowane wskazania do adopcji zarodka oraz wybrany sam zarodek. Główny problem z tą metodą polega na tym, że są to zarodki pochodzące od par, które same zmagały się z niepłodnością. Ich implantacyjność z reguły też jest niższa – mówi profesor Rafał Kurzawa.
Po tym, jak para zostanie zakwalifikowana do adopcji, lekarz wybiera odpowiedni zarodek na podstawie podobieństwa cech fenotypowych. Następnie kobieta musi poddać się terapii hormonalnej (estradiol i progesteron), aby przygotować endometrium do implantacji. Gdy to się uda, zgłasza się do kliniki leczenia niepłodności na transfer. Zabieg ten trwa ok. 10 minut i nie wymaga hospitalizacji. Po 12 dniach można wykonać oznaczenie stężenia beta hCG we krwi.
Nasienie dawcy czy komórka jajowa dawczyni – co daje większą szansę na dziecko?
To zależy od sytuacji danej pary. Wiadomo, że w miarę upływu lat spada jakość komórek jajowych. Dlatego właśnie wiek kobiety może być wskazaniem do skorzystania z komórek dawczyni. Natomiast pozyskanie nasienia od dawcy zaleca się w przypadku skrajnych niepowodzeń rozrodu i patologiach męskiego nasienia – wyjaśnia profesor Rafał Kurzawa.
Wskazania do skorzystania z komórki jajowej dawczyni:
- choroby genetyczne po stronie kobiety,
- niska jakość komórek jajowych,
- brak komórek jajowych,
- utrata płodności po przebytym leczeniu onkologicznym,
- nawracające poronienia,
- niepowodzenia we wcześniejszych próbach in vitro.
Wskazania do skorzystania z nasienia dawcy:
- nosicielstwo chorób genetycznych,
- brak plemników,
- brak jąder (np. po leczeniu onkologicznym).
Dodaj komentarz