Ból i wzdęcia brzucha, biegunka, ostre zapalenie jelit, wymioty – to najpowszechniejsze objawy zakażenia rotawirusem. Statystycznie choruje niemal każde dziecko do 5. roku życia, z czego nawet połowa najmniejszych dzieci wymaga hospitalizacji. Z uwagi na łatwość zarażenia się i dużą odporność rotawirusa na środki dezynfekujące, do najskuteczniejszej ochrony należy szczepionka.
Rotawirus – co to jest?
Rotawirusy to drobnoustroje przenoszone drogą pokarmową, poprzez kontakt z zanieczyszczonymi przedmiotami, a także drogą kropelkową. Po zakażeniu rotawirusy dostają się do jelita cienkiego, gdzie szybko się mnożą i w ciągu 24-72 h dochodzi do rozwoju choroby. Jest to bardzo zaraźliwa choroba, głównie dotykająca najmłodszych.
Dorośli bardzo rzadko ulegają zachorowaniu w wyniku rotawirusów z uwagi na nabytą odporność. Najczęściej chorują dzieci między 6. miesiącem a 2. rokiem życia.
W Polsce odnotowuje się od 20 tys. do 50 tys. zachorowań na rotawirusy, w tym większość przypadków dotyczy dzieci.
O chorobie – objawy i leczenie
Infekcja rotawirusami może przebiegać różnorodnie: od choroby bezobjawowej po ciężką biegunkę powodującą odwodnienie. Najczęściej jednak objawy rotawirusa u dzieci są bardzo gwałtowne.
Najpowszechniejsze objawy rotawirusa to:
- wysoka gorączka do 40 stopni C,
- biegunka, wodniste stolce utrzymujące się przez kilka dni,
- gwałtowne wymioty,
- ból i skurcze brzucha,
- katar,
- osłabienie, zmęczenie, apatia,
- złe samopoczucie,
- drgawki,
- brak apetytu.
Konsekwencją wymienionych objawów bardzo często jest odwodnienie, które staje się powodem hospitalizacji dziecka. Najgroźniejsze jest dla niemowląt i małych dzieci, u których trudno rozpoznać odwodnienie i problematyczne bywa również uzupełnianie płynów.
To, co powinno zwrócić uwagę i świadczyć o odwodnieniu to: suche usta, zapadnięte oczy, bezłzowy płacz, zimna, bardzo sucha skóra, zapadnięte ciemiączko u niemowlęcia, bardzo duże pragnienie, osłabienie, rzadkie oddawanie moczu.
PAMIĘTAJ! Bardzo łatwo zarazić się rotawirusem. Wystarczy kontakt z osobą zarażoną, która kaszle lub kicha, a nawet bezpośredni kontakt w niedużej odległości. Wirus długo utrzymuje się na przedmiotach i powierzchniach (nawet 2 miesiące), stąd duża zaraźliwość wśród dzieci żłobkowych i przedszkolnych.
Jak leczyć chorobę wywołaną rotawirusami? Wszystko zależy od wieku dziecka. Z niemowlęciem do 6. miesiąca życia najlepiej jechać do szpitala na obserwację. Bardzo łatwo o odwodnienie u tak małego dziecka, a jego konsekwencje mogą być dotkliwe.
Starsze dziecko można leczyć w domu.
- Przede wszystkim, z uwagi na bardzo dużą zakaźność choroby, dziecko należy odizolować od rówieśników.
- Choremu podaje się leki na obniżenie gorączki.
- Dziecko koniecznie należy nawadniać. Podajemy niewielkie ilości płynów (woda, herbata z cukrem) łyżeczką, obserwując jaka jest reakcja malucha.
- Wskazany jest odpoczynek w łóżku.
UWAGA! Jeśli dziecko wymiotuje po każdym podanym płynie i sytuacja taka utrzymuje się przez 2-3 godziny, koniecznie należy jechać do lekarza w celu podania dziecku kroplówki.
Szczepionka przeciwko rotawirusom
Nie istnieje skuteczny lek na infekcję wywołaną rotawirusem. Leczenie polega głównie na walce z objawami choroby.
Najskuteczniejszą formą ochrony jest szczepionka przeciwko rotawirusom. Przy czym nie jest ochroną przed zachorowaniem, ale przed gwałtownym przebiegiem infekcji (biegunka), którego konsekwencją byłaby hospitalizacja.
Szczepienie przeciw rotawirusom = łagodniejszy przebieg choroby
Skuteczność szczepionki określa się na wysokim poziomie: 85-98%. Obserwuje się znaczny spadek hospitalizacji z powodu infekcji rotawirusowej w krajach, gdzie szczepienia wprowadzono do kalendarza szczepień.
Jak wygląda szczepienie przeciwko rotawirusom?
Szczepionka przeciwko rotawirusom podawana jest doustnie w dwóch lub trzech dawkach. Zawiera żywe wirusy. Dostępne w Polsce szczepionki:
- Szczepionka RV1 (Rotarix): 2-dawkowa zawierająca szczep wirusa RIX 4414 – szczepionkę należy podać w odstępach co najmniej 4 tygodni,
- Szczepionka RV5 (RotaTeq): 3-dawkowa zawierająca 5 szczepów wirusa – szczepionkę podaję się w odstępach co najmniej 4 tygodni.
Szczepionka chroni głównie przed biegunką wymagającą hospitalizacji oraz zapaleniem żołądkowo-jelitowym. Szczepienie polecane jest szczególnie dzieciom, które uczęszczają do żłobka lub przedszkola. Ochrona poszczepienna trwa ok. 3 lata.
Kiedy podać szczepionkę? Kalendarz szczepień:
- Szczepionka 2-dawkowa: pierwsza dawka powinna być podana po ukończeniu 6. tygodnia życia, druga dawka przed 16. tygodniem życia. Cały cykl najlepiej zamknąć do 24. tygodnia życia;
- Szczepionka 3-dawkowa: pierwsza dawka powinna być podana po ukończeniu 6. tygodnia życia, ale nie później niż do 12. tygodnia. Cały cykl najlepiej zamknąć do 20-22. tygodnia życia, nie później niż przed ukończeniem 32. tygodnia życia.
UWAGA! Szczepionki przeciwko rotawirusom mogą być łączone podczas jednej wizyty z innymi szczepionkami z kalendarza szczepień.
Przeczytaj także: Zastrzyk i dziecko – jak uniknąć katastrofy? Zobacz, jak przygotować malucha do szczepienia
Przeciwskazania do zaszczepienia:
- wrodzone zaburzenia układu pokarmowego,
- wgłobienia jelita,
- ostre infekcje o ciężkim przebiegu,
- biegunka,
- wymioty,
- reakcje alergiczne na składniki szczepionki,
- przekroczony sugerowany wiek dziecka.
Szczepienie przeciwko rotawirusom – ryzyko
Szczepionka przeciwko rotawirusom jest bardzo dobrze tolerowana wśród niemowląt i dzieci, co potwierdziły badania kliniczne. Szczepionki są bezpieczne w zakresie ryzyka wystąpienia tzw. wgłobienia jelitowego (wsunięcia się jedno odcinka jelita w drugi), pod warunkiem że będą przestrzegane terminy szczepień i nie przekroczy się sugerowanych zakresów wiekowych dziecka.
Nie zauważono również niepożądanych objawów poszczepiennych (NOP) po podaniu szczepionki.
Źródło:
https://szczepienia.pzh.gov.pl/szczepionki/rotawirusy/?strona=2#o-chorobie
POLECAMY TAKŻE:
Szczepienie przeciw pneumokokom – kompleksowy poradnik dla rodziców
Dodaj komentarz